Celal Şengör' ün hastalığı : Asperger Sendromu

Asperger Sendromu Nedir?

Asperger Sendromu bir gelişim bozukluğudur. Asperger Sendromlu gençler, başkalarıyla sosyal olarak ilişki kurmakta zorlanırlar ve davranışları ve düşünme kalıpları katı ve tekrarlayıcı olabilir.



Genel olarak, Asperger Sendromlu çocuklar ve gençler başkalarıyla konuşabilir ve okul çalışmalarında oldukça iyi performans gösterebilirler.

Ancak, sosyal durumları ve beden dili, mizah ve iğneleme gibi ince iletişim biçimlerini anlamakta güçlük çekerler. Ayrıca bir konu veya ilgi alanı hakkında çok düşünüp konuşabilir veya yalnızca küçük bir dizi faaliyet yapmak isteyebilirler.

Bu ilgiler, saplantılı hale gelebilir ve çocuğa sağlıklı bir sosyal veya eğlence ortamı sağlamak yerine günlük yaşama müdahale edebilir.



Erkeklerin Asperger Sendromuna sahip olma olasılığı kızlardan üç ila dört kat daha fazladır. Vakaların çoğu beş ile dokuz yaşları arasında teşhis edilirken, bazılarına üç yaş kadar erken teşhis konur.

Asperger Sendromu ile Otizm Spektrum Bozukluğu Arasındaki Fark Nedir?

Asperger Sendromu'nun adı resmi olarak değişti, ancak birçoğu durumlarından bahsederken hala Asperger Sendromu terimini kullanıyor. Asperger Sendromunun semptomları artık Otizm Spektrum Bozukluğu (ASD) adı verilen bir duruma dahil edilmiştir.



ASD artık çok çeşitli otizm benzeri bozukluklar için kullanılan addır. Bazı sağlayıcılar hala Asperger Sendromu terimini kullanabilir, ancak diğerleri "ASD - zihinsel veya dil bozukluğu olmadan" diyecektir. Bu iki sendrom çoğunlukla aynıdır.

Asperger Sendromunun Belirtileri Nelerdir?

Asperger Sendromlu çocuklar, zayıf sosyal etkileşimler, saplantılar, garip konuşma kalıpları, sınırlı yüz ifadeleri ve diğer tuhaf tavırlar sergilerler. Takıntılı rutinlerle meşgul olabilirler ve duyusal uyaranlara alışılmadık bir hassasiyet gösterebilirler.



Asperger Sendromlu tüm çocuklar farklı olmakla birlikte, onları diğerlerinden ayıran, sıra dışı sosyal becerileri ve saplantılı ilgi alanlarıdır. Asperger Sendromlu bir çocukta aşağıdaki belirtilerden bir veya daha fazlasını görebilirsiniz:

Uygunsuz veya minimal sosyal etkileşimler
Başkalarından ziyade neredeyse her zaman kendi etrafında veya belirli bir konu etrafında dönen konuşmalar

● Duyguları iyi anlamamak veya diğerlerinden daha az yüz ifadesine sahip olmak

● Düz, tiz, sessiz, yüksek sesli veya robotik gibi olağan dışı görünen konuşmalar

● Jestler, beden dili ve yüz ifadesi gibi sözsüz iletişimi kullanmamak veya anlamamak

● Bir veya iki spesifik, dar konuya yönelik yoğun bir saplantı

● Rutinlerdeki küçük değişikliklere üzülmek

● Tercih edilen bilgileri ve gerçekleri kolayca ezberleme

● El yazısında zorluk dahil beceriksiz, koordinasyonsuz hareketler

● Bazen sözlü veya davranışsal patlamalara, kendine zarar verici davranışlara veya öfke nöbetlerine yol açan duyguları yönetmede zorluk

● Diğer insanların duygularını veya bakış açılarını anlamamak

● Işıklara, seslere ve dokulara karşı aşırı duyarlılık



Asperger Sendromlu çocukların dil gelişimlerinde genellikle gecikme olmaz. İyi gramer becerilerine ve gelişmiş bir kelime dağarcığına sahip olmaları muhtemeldir, ancak aynı zamanda çok gerçekçi olma eğilimindedirler. Dili sosyal bir bağlamda kullanmakta zorlanırlar.

Bilişsel gelişimlerinde bariz bir gecikme olmayabilir. Asperger Sendromlu çocuklar dikkat süresi ve organizasyonu ile ilgili sorunlar yaşayabilir, ancak genellikle ortalama zekaya sahiptirler.

Aspenger sendromu ne kadar yaygındır?


Asperger sendromu da dahil olmak üzere otizm, çoğu insanın düşündüğünden çok daha yaygındır. Birleşik Krallık'ta yaklaşık 700.000 otizmli insan var - bu 100'de 1'den fazla. 

Asperger sendromlu insanlar tüm milletlerden ve kültürel, dini ve sosyal geçmişlerden geliyor. Tarihsel olarak, bu değişmeye başlasa da, kadınlardan daha fazla erkeğe otistik teşhisi konmuştur. 



Asperger Sendromunun Teşhisinin Faydaları

Bazı insanlar resmi bir teşhisi yararsız bir etiket olarak görür, ancak birçoğu için kapsamlı bir değerlendirme ve teşhis almak şu nedenlerle yardımcı olabilir:

Asperger sendromlu kişilerin (ve ailelerinin, ortaklarının, işverenlerinin, iş arkadaşlarının, öğretmenlerinin ve arkadaşlarının) neden belirli zorluklarla karşılaşabileceklerini ve bu konuda neler yapabileceklerini anlamalarına yardımcı olur.insanların hizmetlere ve desteğe erişmesine olanak tanır.